- διωκτος
- διωκτός31) преследуемый, гонимый Soph.2) искомый, желанный
τὸ καθ΄ αὑτὸ διωκτόν Arst. — то, что желательно само по себе, т.е. самоцель
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.
διωκτος
Смотреть что такое "διωκτος" в других словарях:
διωκτός — διωκτός, ή, όν (Α) [διώκω] 1. αυτός που μπορεί να διωχθεί 2. εξόριστος, φυγάς … Dictionary of Greek
διωκτός — driven into exile masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διωκτά — διωκτός driven into exile neut nom/voc/acc pl διωκτά̱ , διωκτός driven into exile fem nom/voc/acc dual διωκτά̱ , διωκτός driven into exile fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διωκτόν — διωκτός driven into exile masc acc sg διωκτός driven into exile neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διωκταί — διωκτός driven into exile fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διωκτοῦ — διωκτός driven into exile masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διωκτή — διωκτός driven into exile fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διωκτῷ — διωκτός driven into exile masc/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λυκοδίωκτος — λυκοδίωκτος, ον (Α) αυτός που κυνηγήθηκε, που καταδιώχθηκε από λύκο («λυκοδίωκτον ὡς δάμαλιν», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < λύκος + δίωκτος (< διωκτός < διώκω), πρβλ. δημο δίωκτος, κυκλο δίωκτος] … Dictionary of Greek
λυσσοδίωκτος — λυσσοδίωκτος, ον (Α) αυτός που διώκεται, που κατέχεται από μανία, ιδίως ερωτική. [ΕΤΥΜΟΛ. < λύσσα + δίωκτος (< διώκω), πρβλ. δημο δίωκτος, λυκο δίωκτος] … Dictionary of Greek
διωκτῶν — διώκτης masc gen pl διωκτήρ pursuer masc gen pl διωκτός driven into exile fem gen pl διωκτός driven into exile masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
